Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Πρώτη φορά...

Μια εκδρομή που ήθελες να κάνεις ακριβώς ένα χρόνο πριν, ένα όνειρο που είχες δει τότε και θυμάσαι ξαφνικά με το που μπεις στο λεωφορείο, μια κρυφή ελπίδα, ίσως και επιθυμία... Κι όμως δεν σε νοιάζει πλέον, δεν περιμένεις τίποτα! Έμαθες να ζεις έτσι... Έμαθες πως τίποτα δεν γίνετε όταν το περιμένεις, όταν το ζητάς...

Το ταξίδι ξεκίνησε! Φτάνεις στον προορισμό σου και το φιλαράκι σου σε περιμένει εκεί. Σου λέει μια κουβέντα στο λεωφορείο καθώς πηγαίνετε σπίτι του... Στο αφτί, σαν να ήταν μυστικό. Γελάς, αλλά δεν ξέρεις γιατί. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι σου φάνηκε τόσο αστείο. Ίσως σκέφτηκες "ναι σιγά", ίσως σκέφτηκες "λες;", ίσως θυμήθηκες πάλι το όνειρο...

Και το βράδυ βγαίνετε για τα γενέθλια του. Δεν σκέφτεσαι και δεν θυμάσαι τίποτα από όλα αυτά! Ήρθες να περάσεις καλά και έχεις αδειάσει το μυαλό σου από σκέψεις.

Δεν ξέρεις κανέναν, εκτός από το φιλαράκι σου, το οποίο χάνετε λίγο μετά για... δικές του δουλειές Στην αρχή κολλάς, δεν ξέρεις κανέναν, δεν έχεις μάθει και να μιλάς... Ψιλοαπογοητεύεσαι και η σκέψη "όλο το βράδυ θα κοιτάω απλά τους άλλους" περνάει από το μυαλό σου και κάθεται, για λίγο ή για πολύ... Στο τέλος έχεις χάσει τον χρόνο και αδυνατείς να θυμηθείς. Παρατηρείς τον κόσμο... Μια στιγμή, αρπάζεις μια κουβέντα και βρίσκεις την ευκαιρία να πεις κάτι. Δύσκολο για σένα και χαίρεσαι που το έκανες!

Στην παρέα που μιλάς είναι και εκείνος... Τον είχες δει, προσέξει, κοιτάξει λίγο παραπάνω (πες το όπως θες) από την αρχή που μπήκε στο μαγαζί. Γνωρίζεστε, μιλάτε, χορεύεται, μιλάτε και χαμογελάς... Χαμογελάς πολύ, έτσι χωρίς λόγο. Μάλλον υπάρχει λόγος, μα δεν μπορείς να τον εξηγήσεις...

Και μετά νιώθεις σα να τα κάνεις όλα πρώτη φορά. Σαν να χορεύεις, να μιλάς, να κοιτάς, να σε κοιτάνε πρώτη φορά... Μα ίσως πρώτη φορά τα κάνεις έτσι... Και μετά μια βόλτα, μια στιγμή και από εκεί και πέρα, μόνο εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα... Πρώτη φορά νιώθεις έτσι και απλά δεν έχεις λόγια... Ίσως τα βρεις, ίσως και όχι, μα δε σε νοιάζει! Κρατάς τις εικόνες σου, τα συναισθήματα σου και είναι ότι χρειάζεσαι! Ίσως δεν θέλεις και να πεις κάτι, δεν έχεις την ανάγκη... Τα ξέρεις εσύ και φτάνει...


Χτες γύρισες πίσω... Η σκέψη σου χαμένη εκεί. Έχεις ένα φόβο λιγότερο, μα και έναν παραπάνω. Και δεν ξέρεις... Από εδώ και πέρα τι;... Πάντως χαμογελάς!

8 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Eτσι, να χαμογελάς πάντα κοριτσάκι μου, γιατί, ένα χαμογελο φέρνει κι άλλο, κι άλλο, κι αυτο από μόνο του φτάνει.

Και τελικά, τίποτα δεν ειναι οσο δύσκολο φαίνεται, ειδες;
Κι αν ακόμα η αρχή δείχνει πως το παιχνίδι το 'χεις χαμένο, όμως, να που σε αποστομώνει το τέλος :)))

φιλιά και καλό απόγευμα να έχεις :))

Dreamgirl είπε...

@Μαριλενα: :):):):)
Τι ωραία λόγια, άλλη μια φορά! :)
Ή θα είσαι ακριβώς στο μυαλό μου, ή θα λες αυτά που θέλω να πω και δεν τολμάω, ή θα λες τα λόγια που ήθελα να ακούσω αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα! :)

Φιλιά! :):):)

Giorgio είπε...

ΕΡΩΤΑ ΕΡΩΤΑ ΕΡΩΤΑ....

Εγώ χαίρομαι πιο πολύ από σένα!!!Τα υπόλοιπα στα λέω από κοντά!!!

What goes around comes around...

iLiAs είπε...

Να χαμογελας όλο το Δεκέμβριο!
Καλο σαββατοκύριακο & καλό μήνα! :)

par...alogos είπε...

ΚΙ εγώ χαίρομαι. Καμιά φορά είναι καλό να χαίρεσαι με την χαρά των άλλων γιατί αν περιμένω από τα δικά μου τα χαΐρια...
Καλό μήνα!!!

Dreamgirl είπε...

Καλό μήνα σε όοοοοολους!!! :):):)

@Giorgio: Όχι και έρωτας! :Ρ:Ρ:Ρ

@iLiAs: Να ΄σαι καλά!!! Και σε σένα ότι καλύτερο! :):)

@par...alogos: Βαρέθηκα και κουράστηκα να χαίρομαι για τους άλλους και είπα να χαρώ λίγο και για μένα μια φορά!
Εύχομαι πολύ πολύ σύντομα να χαρείς και εσύ για την πάρτη σου!!! :):):)

par...alogos είπε...

I have focused on one special field right now και ελπίζω να αποδώσει γιατί είναι όνειρο ζωής!!!
Αυτό θα μου δώσει πραγματική χαρά!!!

Dreamgirl είπε...

@par...alogos: Εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε όνειρο ζωής σου!!! :)