Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Φωτογραφικό οδοιπορικό (Λ. Κνωσού-Ηράκλειο)

Έχω το καλό-κακό συνήθειο, να κατεβαίνω από τη σχολή με τα πόδια. Είναι μια διαδρομή 40-45 λεπτών και αυτή τη φορά αποφάσισα να σας πάρω μαζί μου. Τι λέτε; Ξεκινάμε;

Κατεβαίνοντας από τις σκάλες του πανεπιστημίου, βγαίνουμε στη λεωφόρο Κνωσού.


Ακολουθούμε μια διαδρομή κάτω από τα δέντρα.


Όπως παρατηρείτε, σε μια μεγάλη πόλη, όπως το Ηράκλειο, σε ένα καινούργιο πεζοδρόμιο (μέχρι πέρσι έργα έκαναν ακόμα), υπάρχει στο πεζοδρόμιο και οδηγός για τυφλούς. Ή μήπως όχι;


Λίγο παρακάτω, βρίσκουμε μια ολοκαίνουργια παιδική χαρά. Αλλά είναι δυνατόν παιδική χαρά χωρίς πράσινο;;;


Αυτό όμως, δεν μπορώ να πω. Είναι αξιόλογο!


Συνεχίζουμε το περπάτημα κάτω από τα δέντρα…



την ώρα που αυτοκίνητα μας προσπερνάνε.


Μπορούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής να απολαύσουμε λουλούδια από τις αυλές των σπιτιών…




αλλά και ξεχειλισμένα σκουπίδια.


Συνεχίσουμε να κατηφορίζουμε


προσέχοντας πάντα που πατάμε!


!!!


Να και η πρώτη γέφυρα που συναντάμε!


Κάτω από την οποία έχουν φτιάξει κάτι σαν… κήπο;


Το δρομάκι πάντως οδηγεί σε ένα και μοναδικό παγκάκι.


Μετά τη γέφυρα, τέλος τα δέντρα!


Τέλος και τα πεζοδρόμια… Εγώ τώρα πρέπει να περάσω από εδώ; Παιχνίδια χωρίς σύνορα το περάσαμε;


Και μετά τη μουρμούρα, μια όμορφη εικόνα.


Και λίγο πιο κάτω η δεύτερη γέφυρα.


Θα μπορούσαμε να πάμε από πάνω, αλλά θα πάμε από κάτω. Να, σας έχω και μπλε λουλουδάκια!


Ουφ, πάει και η γέφυρα.


Τώρα μας έμεινε το τελευταίο κομμάτι, μια ευθεία δρόμος μετ’ εμποδίων. Πίσω από την άσπρη κλούβα υπάρχουν πολλές κλούβες ακόμα, αυτοκίνητα, μηχανάκια, ντουβάρια, λάστιχα, πάνω στο πεζοδρόμιο που πρέπει να παρακάμψω.


Αλλά 5 λεπτάκια μείνανε και φτάσαμε σπίτι! Για αυτό σας αφήνω κάπου εδώ, μην αρχίσουν να χτυπάνε και κουδούνια :Ρ
Και φυσικά σας αφήνω με λουλουδάκια!!!

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Φωτογραφικό ταξίδι (Ρόδος-Μεσαναγρός)

Καλοκαίρι και από τα μέσα Ιούνη βρέθηκα στην όμορφη Ρόδο μου. Μετά από δυόμιση μήνες μπορώ να πω πως ήταν ένα πολύ μεγάλο καλοκαίρι, με πολλές εικόνες.

Ο κεντρικός δρόμος της γειτονιάς μου. Τίποτα το σπουδαίο, μα είναι κάτι που βλέπω σχεδόν κάθε μέρα. Το βλέμμα μου σχεδόν πάντα κολλάει στο βάθος. Εκεί που σκάει το μπλε της θάλασσας και ξέρω πως βρίσκομαι σπίτι.
Ας πάμε μια βόλτα μέχρι το κέντρο και θα πάρουμε αυτόν το δρόμο


Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μπορούμε να χαζέψουμε τα τοίχοι της παλιάς πόλης
Όταν δούμε αυτό ξέρουμε πως φτάσαμε πλέον

Μέσα στο κέντρο δε θα σας πάω, γιατί δεν έχω φωτογραφίες, αλλά θα σας δεόξω μια εναλλακτική είσοδο για το κέντρο, από εδώ

Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην πάω στο χωριό μου, τον όμορφο Μεσαναγρό. Σε παλιότερη ανάρτηση σας γύρισα στα στενά του χωριού, δεν σας έδειξα όμως πως βλέπουμε εμείς τον πουνέντη.

Επίσης ένα όμορφο τοπίο, καθώς κατεβαίνω από το χωριό για να πάω σπίτι
Τώρα θα σας πάω μια βόλτα έξω από τον οικισμό του χωριού. Βρέθηκα στη Μονή Σκιάδι, για έναν γάμο. Εκεί μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα. Η φωτογραφία το αδικεί πολύ...
Από εκεί μπορείτε να χαζέψετε ένα απίστευτο τοπίο. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως πριν από 17 χρόνια τα περισσότερα από αυτά είχαν καεί και αντί για θάμνους έβλεπες περήφανα δέντρα...

Και να δείτε το πέτρινο καράβι. Αυτό που φαίνεται στο βάθος.
Το χωριό βρίσκεται σε βουνό, οπότε θάλασσα πηγαίνω είτε στη Λαχανιά

Είτε στο Γεννάδι
Όταν επιστρέφω από το Μεσαναγρό στη Ρόδο, χαζεύω από το αυτοκίνητο την ατέλειωτη θάλασσα

Ενώ όταν πηγαίνω από τη Ρόδο στο χωριό ξαναγίνομαι μάρτυρας της περσινής καταστροφής στο τελείωμα της...