Κατεβαίνοντας από τις σκάλες του πανεπιστημίου, βγαίνουμε στη λεωφόρο Κνωσού.
Ακολουθούμε μια διαδρομή κάτω από τα δέντρα.
Όπως παρατηρείτε, σε μια μεγάλη πόλη, όπως το Ηράκλειο, σε ένα καινούργιο πεζοδρόμιο (μέχρι πέρσι έργα έκαναν ακόμα), υπάρχει στο πεζοδρόμιο και οδηγός για τυφλούς. Ή μήπως όχι;
Λίγο παρακάτω, βρίσκουμε μια ολοκαίνουργια παιδική χαρά. Αλλά είναι δυνατόν παιδική χαρά χωρίς πράσινο;;;
Αυτό όμως, δεν μπορώ να πω. Είναι αξιόλογο!
Συνεχίζουμε το περπάτημα κάτω από τα δέντρα…
την ώρα που αυτοκίνητα μας προσπερνάνε.
Μπορούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής να απολαύσουμε λουλούδια από τις αυλές των σπιτιών…
αλλά και ξεχειλισμένα σκουπίδια.
Συνεχίσουμε να κατηφορίζουμε
προσέχοντας πάντα που πατάμε!
!!!
Να και η πρώτη γέφυρα που συναντάμε!
Κάτω από την οποία έχουν φτιάξει κάτι σαν… κήπο;
Το δρομάκι πάντως οδηγεί σε ένα και μοναδικό παγκάκι.
Μετά τη γέφυρα, τέλος τα δέντρα!
Τέλος και τα πεζοδρόμια… Εγώ τώρα πρέπει να περάσω από εδώ; Παιχνίδια χωρίς σύνορα το περάσαμε;
Και μετά τη μουρμούρα, μια όμορφη εικόνα.
Και λίγο πιο κάτω η δεύτερη γέφυρα.
Θα μπορούσαμε να πάμε από πάνω, αλλά θα πάμε από κάτω. Να, σας έχω και μπλε λουλουδάκια!
Ουφ, πάει και η γέφυρα.
Τώρα μας έμεινε το τελευταίο κομμάτι, μια ευθεία δρόμος μετ’ εμποδίων. Πίσω από την άσπρη κλούβα υπάρχουν πολλές κλούβες ακόμα, αυτοκίνητα, μηχανάκια, ντουβάρια, λάστιχα, πάνω στο πεζοδρόμιο που πρέπει να παρακάμψω.
Αλλά 5 λεπτάκια μείνανε και φτάσαμε σπίτι! Για αυτό σας αφήνω κάπου εδώ, μην αρχίσουν να χτυπάνε και κουδούνια :Ρ
Και φυσικά σας αφήνω με λουλουδάκια!!!
