Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Βουρκωμένα μάτια









Βλέπω βουρκωμένα μάτια γύρω μου παντού
να αντέξουν προσπαθούν και να σταθούν
βλέπω παντού μάτια κόκκινα και υγρά
ένα πόνο βγάζουν από μέσα βαθιά την καρδιά
να τον κρύψουν κάποιοι πολύ προσπαθούν
μα στα μάτια αν τους δεις θα προδοθούν


Κοιτάνε δεξιά κι αριστερά ψάχνουν σημάδι
μια ελπίδα από αυτό που ζουν να τους βγάλει
μα ότι κι αν αντικρίζουν αυτοί πονούν
για λίγο τα μάτια κλείνουν και πάνε αλλού
ίσως κοιτάξουν και ψηλά στον ουρανό
ένα ταξίδι να κάνουν να χαρούν


Νιώθω τόσο κοντά σε όλα αυτά
μα ελπίζω να μη δειχνω έτσι άλλο πια
ελπίζω τα μάτια μου να μην είναι υγρά
καμία θλίψη να μην τα σκεπάζει αυτή τη φορά
ελπίζω να μη με λυπάται όποιος με κοιτά
γιατί μόνο για λύπηση δεν είναι τα μάτια αυτά


Το τι πέρασαν δεν μπορείς να φανταστείς
και με τις υποθέσεις εσύ δεν τα ζεις
για να δείχνουν έτσι θα περάσαν πολλά
και για να είναι έξω θέλει μαγκιά
θέλει κουράγιο για αυτό, όχι λύπηση
αξίζουν μόνο θαυμασμό και εκτίμηση



Τα στιχάκια γράφτηκαν την Δευτέρα, μετά το φρικτό Σαββατοκύριακο... Για κάποιο λόγο τα θυμήθηκα πάλι... Και δεν αναφέρομαι στα δικά μου μάτια. Εκείνη τη μέρα, έβλεπα γύρω μου, τόσα βουρκωμένα μάτια, και ακόμα περισσότερα θλιμένα, από ανθρώπους άγνωστους, που έβλεπα, πρώτη και μοναδικά φορά, στο δρόμο, στο λεωφορείο κάπου... Μην το παρεξηγήτε μιλάω για "βουρκωμένα μάτια γ'υρω μου, παντού". Εγώ είμαι καλά για αυτό "ελπίζω να μη δείχνω έτσι άλλο πια".

7 σχόλια:

par...alogos είπε...

Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η απονιά δε μας τρομάζει
θα έρθει και για μας μια Κυριακή

Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες

Μαριλένα είπε...

Σίγουρα αξίζουν αγάπη και εκτίμηση.

Είναι δύσκολα, ειδικά όταν είσαι μακριά από το σπιτι, ειναι ακόμα δυσκολότερα.

όμως μικρή μου, θα έρθει ο καιρός, που θα 'χεις ξεφύγει απο τη θλίψη: ειναι οι περιστάσεις, ειναι και η ηλικία σου.

Προσπάθησε να βρίσκεις ένα τουλάχιστον καλό στην καθε μέρα που ζεις.
και έπειτα εστίασε σ' αυτό και προσπερνα οσο μπορείς τα υπόλοιπα.

κι΄ολα θα πανε καλά :))))

If...ιγένεια είπε...

Δεν θέλω τέτοια.. Χαμογέλα μας λίγο..

Dreamgirl είπε...

Ευτυχώς δεν μιλάω για τα δικά μου μάτια εδώ. Κάποτε ήμουν έτσι, έδειχνα έτσι, έχω καταφέρει να μην είμαι πλέον... Απλά παρατηρούσα τους ανθρώπους γύρω μου και πραγματικά είδα πολλά βουρκωμένα και ακόμα περισσότερα θλιμένα μάτια... Ιστορίες που ούτε εγώ ξέρω, άνθρωποι άγνωστοι, στο λεωφορείο, στο δρόμο... Αυτά έβλεπα και έγραψα το ποιήμα... Μπορεί ακόμα μέσα μου να κουβαλάω μια θλίψη, αλλά είναι μικρή για να καθρεφτίζεται στα μάτια μου.

@par...alogos: Καλησπέρα!

@Μαριλενα *: Δεν ξέρω πως το καταφέρνεις, αλλά πάντα μα πάντα τα λόγια σου με κάνουν να νιώθω πολύ όμορφα! Νιώθω την στοργή με την οποία τα γράφεις.

Μέσα μου, υπάρχει μια μικρή θλίψη, χωρίς λόγο, υπόλοιμα από τα παλιά, που ακόμα δεν κατάφερα να βγάλω, αλλά είναι τόσο μικρή που δεν σκεπάζει το γέλιο μου πλέον.
Κάθε μέρα έχει πολλές μοναδικές όμορφες αναμνήσεις... Μια γλυκιά κουβέντα που θα ακούσεις, μια αστεία κουβέντα που θα κάνεις με έναν φίλο, το τραγούδι που θα ακούσεις και θα αρχίσεις να χορεύεις και να τραγουδάς, το γέλιο που θα κάνεις όταν περάσει μια σκέψη από το μυαλό σου... Και πολλά πολλά ακόμα! Αυτά προσπαθώ να κρατάω και εγώ... Και τα καταφέρνω! Δεν γυρνάει ούτε μια άσχημη ανάμνηση πλέον στο μυαλό μου... Ίσως γυρνάνε κάποιοι φόβοι ακόμα, αλλά στην ζωή μας είναι και αυτοί..

Σε ευχαριστώ πολύ που περνάς από εδώ, όχι απλά για να περάσεις! Φαίνεται στα λόγια σου και αλήθεια είναι από αυτά που κάθε φορά που τα διαβάζουν μου αφήνουν ένα όμορφο χαμόγελο! :)

Dreamgirl είπε...

@if.. ιγένεια: Μα δεν μιλάω για τα δικά μου μάτια... Να σκάσω και ένα χαμόγελο :) Μπα, δεν μου αρέσει... Έχω ένα καλύτερο :D
Καλά τα πήγα;

Σπύρος είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα ωραίο πόστο , και αφού εισαι καλά αυτό μετράει ακόμα περισσότερο. Καλημέρα

Cinderelen είπε...

Ουφ αρχικά νόμιζα ότι μιλούσες για εσένα ....

Ωραία! Χαίρομαι που είσαι καλά :)

Πολλά φιλιά
Lots of hugs ^^

xoxoxoxo