Μα γιατί δεν γελάτε;

Κλείνω τα μάτια μου

και είσαι εκεί

νιώθω την ανάσα σου

βλέπω το χαμόγελο σου

η λάμψη που βγάζει με ταξιδεύει

με πάει μακριά.

Σε αγγίζω

σε έχω δίπλα μου

σου κρατάω το χέρι

Περπατάμε μαζί

παίρνω δύναμη από το χαμόγελο σου

Σηκώνω το χέρι μου να σε χαϊδέψω

σε πλησιάζω...

Μα γιατί γελάτε;

Τι είναι τόσο αστείο;

Έχω ανοίξει τα μάτια

γυρνάω να δω αν γελάς κι εσύ

Έφυγες…

Μη γελάτε!

Ένα ζουζούνι ήθελα να διώξω

Έφυγε…

Θα ξαναρθεί;

Θα ξαναρθείς;

Δεν ξέρω...

Φοβάμαι!

Μη γελάτε…

Χαμογελάω που είμαι μόνη

είναι ωραίο.

Μη γελάτε…

Δεν είμαι τρελή

ξέρω ότι δεν κρατάω τίποτα

το χέρι μου είναι άδειο

πάντα ήταν...

Έχω ανοιχτά τα μάτια

βλέπω το χαμόγελο σου

είσαι εσύ, δεν ταξιδεύω.

Το χέρι σου κρατάει κάτι

δεν είναι άδειο

ποτέ δεν ήταν...

Συνεχίζω το δρόμο μου

σε χαιρετάω

με κοιτάς

λες ένα «γεια»

Συνεχίζεις το δρόμο σου...

Μα γιατί δεν γελάτε;