Διακοπές – Μέρος 2

(Ναι, ναι επιτέλους! Κανονικά θα ήταν 3 μέρη, αλλά το τρίτο θα έβγαινε μετά το καλοκαίρι, οπότε ορίστε ένα μεγάααααλο μέρος 2 :Ρ)

Οι υπόλοιπες μέρες ήταν γενικά ήσυχες… Σε όλες τις διακοπές πήγα για καφέ μόνο δυο φορές. Η μία ήταν την Κυριακή που γύρισα με τα παιδιά της παρέας. Οι υπόλοιπες μέρες είχαν βόλτες στα μαγαζιά. Είχαν παιχνίδι με το ξαδελφάκι μου. Πολύ παιχνίδι και παραμεγάλωσε ο μικρούλης και με σκοτώνει με τον τρόπο που σκέφτεται κάποια πράγματα! Πιο πολλά μου έμαθε εκείνος, παρά εγώ σε εκείνον κι ας μην έχει κλείσει ακόμα ούτε τα 3 χρόνια!

Φυσικά οι επόμενες μέρες είχαν και χωριό! Από Μ. Πέμπτη στη Μεσαναγρό! Πάσχα δεν θέλω να κάνω αλλού και πέρασα απλά τέλεια! Το σπίτι δεν θυμάμαι να το είδα και πολύ… Το μόνο που θα πω είναι πως μετά την Ανάσταση, μαζευτήκαμε με τα παιδιά, στο σπίτι γυρίσαμε το μεσημέρι του Πάσχα για να φάμε και μετά το φαγητό, πάλι όλη η παρέα μαζί. Η ώρα είχε παιχνίδι! Παιχνίδι με χαρτιά, αλλά και παιχνίδι έξω, σαν μικρά παιδιά. Μήλα, κορόιδο, εφτάπετρο… Αυτό το εφτάπετρο το αγαπημένο μου! Είχε βόλτες! 8 η ώρα το πρωί του Πάσχα 6 παιδιά, με καφέ σε πλαστικό ποτηράκι στο χέρι να ανεβαίνουν τους χωματόδρομους του χωριού και να πηγαίνουν μια βόλτα στα μοναστηράκια, με τα ρούχα από την εκκλησία, που δεν σκέφτηκαν να αλλάξουν, αφού δεν περίμεναν τέτοια εξέλιξη. Είχε και κουβέντες! Είχε αστεία! Είχε φάρσες! Μα πάνω από όλα είχε πολύ καλή διάθεση και πολλά γέλια! Ότι και να σας πω λίγο θα είναι.

Το όλο σκηνικό τελείωσε το βράδυ του Πάσχα κατά τη μία. Για μένα τελείωσε λίγο πιο νωρίς, κατά τις 12.30, όπου ο αδελφός μου σχεδόν με κουβαλάει στο σπίτι, με εμένα να ψήνομαι στον πυρετό. Το ότι δυο μέρες έβηχα ασταμάτητα, δεν με έκανε να σκεφτώ πως μπορεί να κρύωσα και να προσέχω λίγο. Δευτέρα με βάζουν στο αυτοκίνητο και πάμε Ρόδο! Οι επόμενες μέρες πέρασαν από το κρεβάτι στον καναπέ. Και δεν μου έφτανε μόνο ο βήχας! Άρχισε να μπουκώνει και η μύτη μου και να τρέχει! Οπότε ανάσα, ούτε από το στόμα, αφού έβηχα, ούτε από τη μύτη, αφού ήταν κλειστή! Το σώμα μου όλο να πονάει, και μεταξύ των κρυάδων να νοιώθω πως ψήνομαι. Ωραία πράγματα! Μα φυσικά περαστικά!!!

Η πρώτη μέρα που τόλμησα να σκάσω μύτη έξω ήταν η Πρωτομαγιά! Βόλτα με τους γονείς. Ο αδελφός μου είχε φύγει ήδη για Ηράκλειο…

Μερικές φωτογραφίες…

Από Καλλιθέα…

Από 7 πηγές…

Από το αυτοκίνητο…

Μια στάση στο δρόμο προς Προφήτη Ηλία. Σαν παιδί, αυτές τις κούνιες τις είχα τιμήσει και με το παραπάνω με τον αδελφό μου…

Η βόλτα δεν φάνηκε πολύ καλή ιδέα τελικά και την επόμενη μέρα, ξανά στο κρεβάτι, αλλά μόνο για μια μέρα! Μετά έβγαινα και λίιιιγο έξω! Η επόμενη έξοδος ήταν το Σάββατο για το χωριό ξανά. Την Κυριακή έχουμε πανηγύρι! Μεσαναγρενός που είναι στη Ρόδο και δεν είναι στο πανηγύρι του Άγιου Θωμά, δεν επιτρέπεται! Όλοι περνάμε πολύ τέλεια εκείνη την μέρα! Ήθελα και εδώ να σας δείξω μερικές φωτογραφίες, αλλά δεν έβγαλα.

Κυριακή βράδυ πάλι Ρόδο… Τρίτη ο δεύτερος καφές των διακοπών με το φιλαράκι αυτή τη φορά. Και Τετάρτη στο αεροδρόμιο για την επιστροφή. Δεν ήθελα να φύγω με τίποτα από τη Ρόδο! Για αυτό το λόγο εδώ δεν κάθομαι και καθόλου σπίτι. Βόλτες με τα πόδια με την κολλητή μου. Καφέδες με όλη την παρέα. Καμιά θάλασσα. Λίγο σχολή. Λίγο διάβασμα, γιατί έδινα κάτι ασκήσεις (να πω ξανά ευχαριστώ; Λέω σε περίπτωση που πέσει το μάτι σου… Ευχαριστώ!). Ε και όταν είμαι σπίτι έχω τους φίλους του αδελφού μου, μιλάω με φίλους, γενικά περνάω πολύ πολύ καλά! Για αυτό αν δεν εμφανίζομαι συχνά, μην ανησυχείτε, διασκεδάζω!!!

Να περνάτε καλά και εσείς!!! :D