Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Χωρίς λόγια

Όλοι μας, όλοι οι άνθρωποι, μάθαμε να παραπονιόμαστε και να κλαιγόμαστε για την πιο μικρή βλακεία, για το πιο ηλίθιο πρόβλημα, για τον πιο χαζό λόγο. Μάθαμε να λέμε ότι τίποτα δεν πάει καλά, επειδή ένα μικρό πραγματάκι δεν δούλευε σωστά. Μάθαμε και συνηθίσαμε να παραπονιόμαστε. Μας αρέσει να λέμε πως η ζωή μας είναι χάλια, για να δικαιολογούμαστε. Ας αρχίσουμε όμως να βλέπουμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα, και ας είμαστε λίγο ευγνώμονες για αυτά που έχουμε στη ζωή μας, γιατί δεν είναι δύσκολο μια μέρα να γίνει πραγματικά χάλια και τότε είναι αργά να χαρούμε για αυτά που είχαμε. Συνηθίζουμε να το κάνουμε όταν ακούμε για κάτι πραγματικά άσχημο, αλλά μια βδομάδα μετά το ξεχνάμε και συνεχίζουμε να λέμε πως το ηλίθιο μικροπροβληματάκι μας είναι η καταστροφή του κόσμου.

Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω. Αλλά επειδή κάτι τέτοιες ώρες νιώθω τελείως ηλίθια, θέλω να το σταματήσω! Να μάθω να εκτιμάω αυτά που μου δίνονται, γιατί είναι πάρα πολλά, και να παλεύω για αυτά που θέλω χωρίς κλάψες και αχαριστίες όμως! Δεν λέω πως θα σταματήσω να στεναχωριέμαι και για τα ηλίθια μικροπροβληματάκια, άνθρωπος είμαι και θα το κάνω, αλλά δεν θέλω να ξαναπώ πως είναι σημαντικά…

Από χτες κάθε τόσο κλείνω τα μάτια μου και (προσ)εύχομαι όλα να πάνε καλά, για 3 διαφορετικά πράγματα. Κανένα από αυτά δεν έχει να κάνει με μένα. Για τα 2 θα έπρεπε να το λέω από πιο παλιά. Το τρίτο ήταν η αφορμή. Πρέπει πάντα να υπάρχει αφορμή για να θυμόμαστε να είμαστε άνθρωποι; Δεν μπορούμε να είμαστε άνθρωποι και να μην υπάρχουν οι αφορμές;

8 σχόλια:

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρα!! έχεις πολύ δίκιο!! την ίδια κουβέντα έκανα εχθές με την μητέρα μου.. ότι έχουμε υγεία πάνω από όλα... διάβασα στο blog μίας φίλης πριν κανά μήνα ένα άρθρο για τα ΑΜΕΑ, και πρόσφατα προστέθηκε ένα τελευταίο σχόλιο (http://mariatzirita.psichogios.gr/2008/04/blog-post_21.html). Με έκανε να σκεφτώ πολύ..... και να κοιτάξω ψηλά, ευχαριστόντας.. Συλλαμβάνω τον εαυτό μου να το κάνει συχνότερα τώρα πια.......

καλημέρες!

Μαριλένα είπε...

ξεχνάς πως η γκρινια ειναι το εθνικο μας σπορ!

naya είπε...

Εχεις οντως τοοοσο δικιο..κ ξερεις ειναι φαυλος κυκλος,παραπονιομαστε- δηλητηριαζουμε τη ζωη κ μετα εχουμε ενα λογο να παραπονιομαστε συνεχεια κοκ

naya είπε...

Καλησπερα ειπα?
καλησπερα...:)

Skouliki είπε...

καλημερα....

θα συμφωνησω με τα παιδια απο πανω μου ..αλλα παντα η καλη διαθεση να αντιμετωπισουμε πραγματα μας βοηθα.. ελπιζω να υπαρχει υγεια ..και ολα τα αλλα ερχονται

VagSiok είπε...

Συμφωνώ απόλυτα και πρόσθέτω οτι για το μόνο λόγο που θα πρέπει να στεναχωρίομαστε είναι για την υγεία..
Όλα τα υπόλοιπα είναι μικρής σημασίας..
Καλημέρα..

ILive2LoveMe είπε...

Να εκτιμάμε αυτά που έχουμε, να σκεφτόμαστε καθημερινά και σε κάθε πρόβλημά μας μικρό ή μεγάλο , ότι υπάρχουν άνθρωποι που είνα σε πολύ χειρότερη μοίρα και καταστάση από την όποια καταστάση είμαστε εμείς και το κάνουμε το μικρό τεράστιο. Να μάθουμε να λέμε Δόξα το Θεό αλήθεια γι αυτά που μας έχουν προσφερθεί, για αυτά που έχουμε κοπιάσει να έχουμε , και αντιστοίχως να λέμε 'ευτυχώς που είναι κάτι περαστικό' αν κάτι μας τύχει.
Για όνομα του Θεού παιδιά, υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα δουν ποτέ το φως του ήλιου, άνθρωποι που δεν θα τρέξουν και δεν περπατήσουν ποτέ στη φύση αλλά ούτε και στο τσιμέντο της πόλης. Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούν να μας κάνουν να χαρούμε!
Ψηλά το κεφάλι λοιπόν ακόμη και στο κάθε πρόβλημα, δύναμη ψυχής, και προσευχής.
Πολλά φιλιά καλημέρα!

Xristos είπε...

Πες τα, πες τα... Σταμάτα να παραπονιέσαι βρε Χρήστο!! Πες τα να τα ακούω!! χεχε...
Όπως τα λες είναι, πάντα έτσι θα είμαστε, νομίζω, όσο κι αν προσπαθήσουμε για το αντίθετο...